นามสกุลลี้ มีที่มาตามตำนานในประเทศจีน โดยสืบทอดมาจากตำแหน่งต้าหลี่ (大理) ของ เกาเหยา (臯陶, Gāo Yáo) ที่ปรึกษาทางการเมืองในสมัยราชวงศ์เซี่ย ซึ่งเดิมเขียนด้วยอักษรจีนต่างรูปกัน (理) มีการกล่าวอ้างว่าเล่าจื๊อ ผู้ก่อตั้งลัทธิเต๋ามีชื่อเดิมว่า หลีเอ่อร์ (李耳, Lǐ Ěr) เป็นบุคคลในประวัติศาสตร์คนแรกที่ใช้นามสกุลนี้และเป็นไปได้ว่าเป็นบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งสกุล

นามสกุลลี้ ปรากฏขึ้นครั้งแรกในเวียดนามคือนามของ ลี้ อง จ่อง (Lý Ông Trọng, จื๋อฮ้าน: 李翁仲) แม่ทัพในช่วงปลายรัชสมัยของหุ่ง เสว่ เวือง (Hùng Duệ Vương, จื๋อฮ้าน: 雄睿王) ประมาณ 200 ปีก่อนคริสตศักราช

จักรพรรดิลี้ ท้าย โต๋ (Lý Thái Tổ, จื๋อฮ้าน: 李太祖) สถาปนาราชวงศ์ลี้ (Nhà Lý, จื๋อฮ้าน: 李朝) ซึ่งปกครองเวียดนามตั้งแต่ ค.ศ. 1009 ถึง 1225